زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

قرن (عیب)




قَرَن به فتح قاف و راء استخوانی است در فرج که مانع جماع می‌گردد و زنی را که دارای این عیب باشد قرناء گویند.


۱ - تعریف قَرَن


«قرن» و به آن «عفل‌» گفته می‌شود و آن گوشت یا غدّه یا استخوانی است که در دهانه رحم روییده می‌شود و مانع وطی است، بلکه بنا بر اظهر اگر مانع هم نباشد در صورتی‌که موجب تنفر و گرفتگی باشد.
[۱] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس.    


۲ - حکم زن قرناء


قرناء بودن یکی از عیوب مجوز فسخ نکاح است.
[۲] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس.    
اگر معلوم شود قبل از عقد وجود داشته‌ است و اما آنچه بعد از عقد پیدا می‌شود اعتبار ندارد، چه قبل از مقاربت با زن باشد یا بعد از آن.
[۳] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسالة ۱.    


۳ - فوری بودن حق فسخ ناشی از قرن


از آنجاکه قرن از عیوبی در زن است که موجب حق خیار فسخ برای مرد می‌شود و «خیار فسخ در هر یک از مرد و زن، فوری است.»
[۴] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسالة ۴.    
پس اگر مرد به قرناء بودن زن آگاه شود و مبادرت به فسخ ننمایند عقد، لازم می‌شود. «البته ظاهر آن است که جهل به خیار فسخ، بلکه جهل به فوریت آن، عذر است؛ پس در صورت جهل به یکی از آن‌ها، درصورتی‌که مبادرت به فسخ نکند ساقط نمی‌شود.»
[۵] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۴، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس،.    


۴ - اثبات قرن با شهادت زن


برخی از حقوق آدمی است که با شهادت مردان و زنان به‌تنهایی و یا به‌ضمیمه یکدیگر ثابت می‌شود؛ و ملاک و ضابطه آن: هر چیزی است که اطلاع پیدا کردن مردان بر آن، غالباً سخت است، مانند ولادت و بکارت و حیض و عیوب باطنی زنان مانند قرن و رتق‌ و قرحه در فرج زنان، نه عیوب ظاهری مانند لنگی و کوری.
[۶] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۴۷۹، کتاب الشهادات، القول فی الحقوق، مسالة ۶.    


۵ - عدم مانعیت قرناء بودن در ثبوت دیه


در جنایت مرد
[۷] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۵۸۶، کتاب القصاص، القسم الثانی فی قصاص مادون النفس، مسالة ۴۰.    
در دو «شفر» زن یعنی گوشتی که مانند احاطه دو لب نسبت به دهان، عورت زن را احاطه نموده است، دیه کامل او هست. و در یکی از آن‌ها نصف آن است؛ خواه زن، کبیره باشد یا صغیره، ثیّبه باشد یا باکره، ختنه شده باشد یا غیر آن، قرناء باشد یا رتقاء یا سالم، افضاء شده باشد یا غیر آن.
[۸] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۶۲۳، کتاب الدیات، دیات الاعضاء، السابع عشر:الفرج، مسالة ۱.    


۶ - عدم مانعیت قرناء بودن در ثبوت قصاص


در جنایت زن بر «دو «شفر» زن قصاص است و منظور از آن‌ها گوشتی است که عورت زن را مانند احاطه دو لب بر دهان، احاطه کرده‌اند؛ و همچنین است در یکی از آن‌ها. و باکره و ثیبه و زن کوچک و بزرگ و سالم و رتقاء و قرناء و عفلاء و ختنه شده و غیر آن‌ها و زن افضاء شده و افضاء نشده در آن مساوی می‌باشند. البته سالم به فلج قصاص نمی‌شود. و قصاص در دو شفر فقط در جایی است که زن بر زن جنایت کرده باشد و اگر مردی بر زن جنایت نموده باشد قصاصی بر او نیست و بر او دیه است.»
[۹] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۵۸۶، کتاب القصاص، القسم الثانی فی قصاص مادون النفس، مسالة ۴۰.    


۷ - پانویس

 
۱. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس.    
۲. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس.    
۳. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسالة ۱.    
۴. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسالة ۴.    
۵. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۱۴، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس،.    
۶. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۴۷۹، کتاب الشهادات، القول فی الحقوق، مسالة ۶.    
۷. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۵۸۶، کتاب القصاص، القسم الثانی فی قصاص مادون النفس، مسالة ۴۰.    
۸. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۶۲۳، کتاب الدیات، دیات الاعضاء، السابع عشر:الفرج، مسالة ۱.    
۹. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۵۸۶، کتاب القصاص، القسم الثانی فی قصاص مادون النفس، مسالة ۴۰.    


۸ - منبع


• جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۴۰.
• ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.


رده‌های این صفحه : دیدگاه های فقهی امام خمینی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.